به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

هفته فرهنگی ویتنام در تهران آغاز به کار کرد

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۵۵۷۳

محمدمهدی اسماعیلی در آیین آغاز به کار این هفته فرهنگی در کشورمان با خوش آمدگویی به حاضران، گفت: در گذشته کشور‌ها بر مبنای اقتصاد و نیز قدرت نظامی تقسیم می‌شدند، اما امروز بر اثر توسعه قدرت معنا، تقسیم بندی کشور‌ها بر مبنای قدرت فرهنگی نیز مورد توجه قرار گرفته است. در تقسیم بندی بر مبنای فرهنگ حتماً جمهوری اسلامی ایران و ویتنام به عنوان قدرت‌های فرهنگی درون زا شناخته خواهند شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: روابط ایران و ویتنام همواره بر مبنای دوستی و برادری بوده است و ملموس‌ترین نقطه اتصال تاریخی دو کشور وجود آرامگاه الکساندر درودیس در اصفهان است که به عنوان پدر زبان جدید ویتنامی شناخته می‌شود.

اسماعیلی ادامه داد: در دوران معاصر نیز ایران و ویتنام روابط رسمی دیپلماتیک دوجانبه را در سال ۱۹۷۳ بنا نهاده و سفارتخانه‌های دو کشور در دهه ۹۰ گشایش یافته است. بر همین مبنا سال ۲۰۲۳ مقارن با پنجاهمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک بین دو کشور است.

وی در عین حال تصریح کرد: در طول این نیم قرن روابط دوجانبه در بستری از سه مولفه احترام و مودت، توسعه روابط در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و همکاری متقابل در عرصه نهاد‌های چند جانبه و بین‌المللی شکل گرفته است.

اسماعیلی ادامه داد: استقلال طلبی، عدالت و آزادی‌خواهی و تجربیات مشترک دو کشور در مبارزه برای استقلال و آزادی و همچنین پیگیری سیاست مبتنی بر چند جانبه‌گرایی، مخالفت با یک جانبه گرایی، احترام به قوانین بین‌الملل و تمامیت ارضی و حاکمیت کشور‌ها موجب شده تا تاریخ روابط سیاسی دو کشور تقریباً عاری از هرگونه نقطه مبهم و یا تاریک باشد.

وی تاکید کرد: دو کشور در ۵۰ سال گذشته همواره بر عزم خود برای توسعه روابط تاکید کرده و سفر دو رئیس جمهور و یک رئیس مجلس ایران به ویتنام و همچنین سفر رئیس جمهور ویتنام به ایران و اکنون سفر ریاست مجلس ویتنام نیز تنها در طول ۱۰ سال گذشته تبلور این اراده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه با اشاره به روابط دوستانه دو کشور تصریح کرد: زمینه‌های مساعد و فرصت‌های توسعه روابط دوجانبه بسیار فراوان است که از جمله آن‌ها وجود فرهنگ مشترک آسیایی است. حضور ملت‌ها در یک جرافیای واحد که در طول تاریخ روابط سنتی و دیرینه داشته‌اند به طور طبیعی در نهایت منجر به ایجاد رویه‌ای از رفتار‌ها می‌شود که به رغم اختلافات، در آن سویه‌هایی از اشتراکات نیز به چشم خواهد خورد.

وی ادامه داد: ایران و ویتنام نیز از این قاعده مستثنا نبوده و روابط سرزمینی با چین قدیم و تجارت در جاده ابریشم ارتباطاتی را ایجاد و سطحی از اشتراکات را خلق کرده است در این چهارچوب و به عنوان مصادیق رفتار‌هایی مانند احترام به بزرگان، پدر و مادر، میهمان نوازی، خانواده محوری، جایگاه مهم مضامین روحی و آسمانی در اعتقادات، معنویت‌گرایی و ... از جمله اشتراکات فرهنگ آسیایی بین ایران و ویتنام است.

رئیس شورای فرهنگ عمومی کشورمان در ادامه افزود: ظرفیت همکاری‌های فرهنگی بین دو کشور بسیار زیاد است می‌توان ظرفیت‌های بالقوه را به بالفعل تبدیل کرد. مردم ایران تصویری زیبا و ستودنی از مردم ویتنام در اذهان خود دارند و آن‌ها را به عنوان مردمی مهربان، سخت‌کوش و در عین حال مقاوم و تسلیم ناپذیر می‌شناسند. توسعه این شناخت منوط به افزایش ارتباطات و اجرای برنامه و فعالیت‌های فرهنگی است. برگزاری نمایشگاه میراث هنر ایران مهم تمدن توسط سفارت ایران در ویتنام به مدت ۳ هفته در موزه مردم شناسی هانوی در سال گذشته گام مهمی در این راستا بود.

اسماعیلی گفت: در سال‌های اخیر راهبرد نگاه به شرق به راهبردی جدی از سوی جمهوری اسلامی ایران در منظومه نگاه ژئوپلوتیکی و جغرافیایی تبدیل شده است چرا که ایران از جمله کشور‌هایی است که به لحاظ موقعیت جغرافیایی و سیاسی از مزیت ژئو استراتژیکی، ژئو اکونومیکی و ژئوپلیتیکی بهره‌مند است. این راهبرد هویت سازی جدیدی در گفتمان سیاست خارجی ایجاد کرده و علاوه بر این دولت مردمی نیز آسیا محوری را یکی از مهم‌ترین راهبرد‌های خود در سیاست خارجی تعریف کرده است.

وی در پایان تاکید کرد: هنوز فضا‌ها و ظرفیت‌های متعددی برای همکاری به ویژه در زمینه توسعه روابط فرهنگی بین دو کشور وجود دارد که امیدوارم با فعال شدن اراده‌های موجود شاهد شکوفایی بیش از پیش این ظرفیت‌ها باشیم.

در بخش دیگری از این آیین سفیر ویتنام در تهران نیز از نمایش فیلم سینمایی کشورشان که موضوع آن خانواده محور و توجه و کمک یک مادر نسبت به فرزندش را به نمایش درمی آورد در آیین آغاز به کار هفته فرهنگی ویتنام در تهران خبر داد.

همچنین در بخش دیگری از این آیین کلیپی با مضمون معرفی جاذبه‌های طبیعی، قومیتی و ملی کشور ویتنام به نمایش درآمد.

گفتنی است، پیش از آغاز این آیین، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در نمایشگاه فرهنگی و هنری ویتنام که در محوطه باغ موزه سینما از ۱۸ تا ۲۰ مرداد برگزار می‌شود، از بخش‌های مختلف هفته فرهنگی جمهوری سوسیالیستی ویتنام در تهران بازدید کرد و در گفتگو با برخی هنرمندان ویتنامی در جریان فعالیت‌های فرهنگی، هنری و صنایع دستی این کشور قرار گرفت.

وزیر فرهنگ با تماشای خلق یکی از آثار هنری هنرمند ویتنامی (نقاشی) خود نیز به خلق اثری هنری به تبعیت از این هنر پرداخت و به طور ملموس آن را تجربه کرد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه ها

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: هفته فرهنگی ایران ویتنام ویتنام در تهران ایران و ویتنام توسعه روابط هفته فرهنگی بر مبنای دو کشور کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۵۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیام محمدعلی اسلامی ندوشن به خاتمی چه بود؟ / شاهنامه نمی گذارد ایران در خواب غفلت باقی بماند / ادیبان و فیلسوفان بزرگی که عامل تهاجم فرهنگی اعلام شدند

گروه اندیشه: زمانی کشور می تواند امیدوار به توسعه و پیشرفت باشد که بداند آخرین پیام های فیلسوفان، متفکران و به ویژه ادیبانش در سال های آخر عمر و به ویژه در لحظه های پایان زندگی چیست؟ و در آخرین لحظات حساس که لحظه ها را در می یابند تا آخرین پیام های را برای سعادت آدمیان بگویند، برچه نکاتی تاکید می کنند. به عبارت دیگر آخرین توصیه هایشان برای رهایی آدمیان چیست؟

«تلاشی این سال‌ها در باره فردوسی و شاهنامه آغاز شده است، خود نشانه آن است که هر گاه ایرانی در بزنگاه قرار می گرفته دست توسل به این کتاب دراز می کرد. اکنون در برابر برخورد با تمدن صنعتی ما در چنین وضعی هستیم. چنانکه می دانیم محتوای شاهنامه نبرد نیکی با بدی است. ایرانیان سرانجام نیکی را بر بدی پیروز می کنند. فردوسی می گوید:
مرا دانش و دین رهاند درست‌
شاهنامه نمی گذارد که ایرانی در خواب غفلت باقی بماند. »

تصویر دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن در حال قرائت پیام

شاید این پیام، که فیلم اش در شبکه های اجتماعی درحال دست به دست شدن است، از آخرین پیام های استاد اسلامی ندوشن باشد. صدایی که حکایت از آرامش او می کند، و متفکرانه، که گویی از اعماق هستی، هدیه ای برای ایرانیان فراهم کرده؛ کلامی اینچنین محکم را برای ایرانیان به یادگار می گذارد. یادگاری برای رهایی ایرانیان.

دکتر محمّدعلی اسلامی نُدوشَن ( تولد ۳ شهریور ۱۳۰۳ – و تولدی دیگر ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱) شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهش‌گر ایرانی بود. او دانش‌آموختۀ حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و پس از بازگشت به ایران، در آغاز قاضی دادگستری شد، اما پس‌از چندی به دعوت فضل‌الله رضا به دانشگاه تهران رفت. و به دلیل آثارش در ادبیات، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و به تدریس نقد ادبی و سخن‌سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکارهای ادبیات جهان» در دانشکده ادبیات، و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران در دانشکده حقوق پرداخت. اسلامی ندوشن، ۱۳۵۹ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. آخرین فعالیت او در ایران، تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، تدریس مکتب‌های ادبی جهان به دانشجویان دکترا بود.

اسلامی ندوشن برخی از آثارش را با امضای مستعار «م. دیده‌ور» منتشر می‌کرد.۱۳۴۲، کتاب ابر زمانه و ابر زلف وی، کتاب برگزیده سال انجمن کتاب شد. او در مدت ۷۰ سال، بیش‌از ۷۰ کتاب و صدها مقاله درباره فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی نوشت. تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامهٔ هستی از کارهای او در اعتلای فرهنگ و ادب فارسی است.

خاطره دعایی در باره اسلامی ندوشن

سید محمود دعایی در مراسمی که به یاد مرحوم اسلامی ندوشن در خانه علوم انسانی برگزار شده بود گفت: « از استاد اسلامی ندوشن چند خاطره کوتاه دارم. فکر می کنم که نقل آن بد نباشد. اولا شخصیتی که ایشان داشتند و در ذهن ما بود انسان فرهیخته ای که خیلی فراتر از زمان خودش و فراتر شخصیت های پیرامونی خودش نقش و ارزش داشت. مجیز هیچ کسی را نمی گفت. عنصر ادبی فرهیخته ارجمندی بود که در کشور تحت تاثیر شانتاژها قرار نمی گرفت. به خاطر ایراندوستی، زمانی که ایران پرستی و جشن های ۲۵۰۰ را راه انداختند، هیچ اظهار نظری نکرد. و اینگونه رژیم گذشته را آزرد. و خودش را در تنگنایی قرار داد که در انزوا قرار بگیرد. و این انزوا را خودخواسته بهش افتخار کرد. اما در دوران انقلاب اسلامی هم برای هیچ کسی سری تکان نداد، و راهی را که تصور این شود می خواهد بهره ای بگیرد، از خود نشان نداد. اما وقتی درک کرد یک همشهری شایسته اش، یک انسان در طراز خودش، از شاگردان و عاشقان راه و منش خودش، به همت این مردم در موقعیتی قرار گرفته که در صدر است، و به ریاست جمهوری این کشور انتخاب شده است، برای اولین بار در تاریخ زندگی اش در ارتباط با شخصیت های تاثیرگذاری سیاسی کشور مقاله نوشت. مقاله را برای ما فرستادند و در روزنامه اطلاعات چاپ کردیم. بعد از پیروزی آقای خاتمی گفت که:

ساقیا آمدن عید مبارک بادت

آن مواعید که کردید نرود از یادت»

سید محمود دعایی

او در ادامه گفت: «در این گفته هم نصیحت کرد و هم نیاز جامعه را و امید امثال خودش و آن دولت را بیان کرد. البته طبیعی بود که مخالفان حضور کاکا را، برنتابند. و در روزنامه متفاوت با ما مطلبی خیلی سخت و سنگین و تهمت آمیز علیه اش نوشتند. بغض اش ترکید، پاسخ داد، پاسخ اش را چاپ کردیم. با ما رابطه برقرار کرد، در چند مناسبت قدم روی چشم ما گذاشت علیرغم شخصیت والا و ارجمندی که داشت، به تفقد از ما آمد.»

شاید منظور مرحوم دعایی ستون «نیمه پنهان» در روزنامه کیهان بوده است که در آن اغلب نویسندگان، متفکران، وفیلسوفان ایرانی مانند محمدعلی اسلامی ندوشن، داریوش شایگان، محمود دولت‌آبادی، و بسیاری دیگر را به عنوان عنوان تئوریسین‌ها و مجریان تهاجم فرهنگی و شبیخون فرهنگی غربی و خائن به کشور یاد می کرد.

عطاالله مهاجرانی و خاطره استیضاح

زمانی که خانواده اسلامی ندوشن تصمیم گیرفتند پیکر او را به ایران منتقل کنند، عطاالله مهاجرانی با ذکر خاطره ای در باره استیضاح او، و مشورتی که اسلامی ندوشن در این باره کرده بود در روزنامه اعتماد نوشت: «در ماجرای استیضاح با او مشورت کردم.گفت:«برای رای آوردن تلاش نکن، ببین چه سخنی به یادگار می‌ماند، وزیران می‌آیند و می‌روند، البته خوشحال می‌شوم که وزیر بمانی، اما ببین چه چیزی بزرگ‌تر از وزارت است! برای مجلس نمایندگان صحبت نکن، برای مجلس مردمان و ساحت سخن صحبت کن!»

عطاالله مهاجرانی

مهاجرانی می گوید که سپس این بیت‌ها را از شاهنامه آرام و با تانّی خواند. انگار در حضور حکیم طوس زمزمه می‌کرد:

جز از آشتی ما نبینیم روی نه والا بود مردم کینه‌جوی

نه والا بود خیره خون ریختن نه این شاه با بنده آویختن

سبکسار مردم نه والا بود وگر چه به تن سرو بالا بود

چنین بال و این چنگ‌های دراز نه والا بود پروریدن به ناز

سخنان اصغر دادبه و ژاله آموزگار

یک روز پس از بازگشت پیکر استاد محمدعلی اسلامی ندوشن به خاک وطن، آیین بدرقه و تشییع او ابتدا از محل دانشکده ادبیات تا دانشکده حقوق دانشگاه تهران برگزار شد و سپس چهره های دانشگاهی و فرهنگی کشور برای تکریم و تمجید از او و آثارش در موسسه اطلاعات گرد هم آمدند.

اصغر دادبه

اصغر دادبه درباره زمینه تحقیقات اسلامی ندوشن توضیح گفت: «تخصص اسلامی ندوشن در زمینه ای بوده است که نمی گویم دیگران تجربه نکرده و نیازموده اند اما کسی مانند او تلاش نکرده است. بدیهی است که تخصص او در ایران شناسی بود اما کسی مانند او این کار را نکرد.» او با بیان اینکه ذهن اسلامی ندوشن درباره ایران بود، افزود: «روزی اسلامی ندوشن گفت، ایران هرگز تنها نخواهد بود. باید این ایده و اندیشه را دنبال کنیم.»

ژاله آموزگار نیز با بیان اینکه گوهر گران بهای ایران به سرزمینش بازگشته است، گفت:«اسلامی ندوشن به ایران بازگشت تا راه و رسم وطن دوستی و وفاداری را بیاموزد. این فرزند صالح و خلف ایران، کوه ها، رودهای کم آب و پرآب را عاشقانه دوست داشت.» این ادیب با تاکید بر اینکه ندوشن دانشمندان بی مانند را بزرگ داشت و به دیگران آموخت تا بزرگشان بدارند، گفت: «او در حسرت ایران در غربت چشم فروبست اما چشمانش نگران بود تا زمانی که چشمانش را در ایران ببندند.» او افزود:« ایران، سرزمین ما، چگونه عشقی است دوست داشتن تو که در دل ما نهفته است، که گاه سر بر می‌دارد و گاه به اجبار خاموش است.»

ژاله آموزگار

به گفته آموزگار، ندوشن کوشید که ایران را با عیب ها و حسن هایش بشناساند. او چون به این دیدگاه رسیده بود به دیگران یاد داد که دوست داشتن ایران باید به دور از خودبزرگ بینی باشد. هیچ رویدادی نتوانسته است و نخواهد نتوانست ریشه ژرف تو را قطع کند زیرا به قول اسلامی ندوشن تا ریشه در آب است، امید است. او ادامه داد: «اسلامی ندوشن هرگز به انقطاع این سرزمین نیندیشید و به تداوم آن اعتقاد داشت، او به مولوی، سعدی و حافظ حرمت گذاشت و از دیگر فرزندان غافل نشد و در آثارش از رودکی تا بهار را بررسی کرد. او با دلیل و برهان و زندگی و مرگ در شاهنامه به ما ثابت کرد که چرا فرزند نامدار ایران، فردوسی، شاعری بزرگ و جهانی است.»

بیشتر بخوانید:

نقد شاعران مداح و متملق در اشعار سعدی شیرازی / پندهای سعدی برای به سر عقل آمدن قدرتمداران / نوآوری معتدلانه سعدی و تحول تند و تیز مدرنیته
هوشیاری شراب لحظه باوری، نظریه ای که خیام به جهان عرضه کرد / نظریه خیام خارج از هستی شناسی مسلط شاعران ایرانی
فرهنگ رجایی: یادگار طباطبایی برای «ایران خانم» اندیشه ایرانشهری در قرن 21 است / طباطبایی نه گذران زندگی که زندگی به جا گذاشت
لحظه ای که به حال عادی بازگشتم، ساعتها گذشته بود ...

۲۱۶۲۱۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899421